Árið í heild sinni

ég hef verið alveg virkilega ábægður með þessa valgrein og hún hefur verið svona soldill ljós punktur gegnum þennan massíva skólaleiða. Þetta námskeið hefur verið ansi fræðandi og skemmtilegt að kynnast þessum gömlu myndum með leiðsögn. helstu kostir fagsins voru þó myndirnar sem við gerðum en stuttmyndamaraþonið var alveg frábærlega skemmtileg hugmynd og gerði manni eftirminnilegan dag. seinni myndin var líka skemmtileg en óneitanlega meira basl og það er kannski helsti gallinn við námskeiðið, hversu seint kom að þessum hlutum öllum. það er auðvitað því að kenna hversu seint tölvan kom í hús en það var svona soldið mikið down á annars þessum skemmtilega kúrsi að þurfa að gera svona margt alveg undir lok ársins. þetta verður náttla öðruvísi þegar myndavélin verður til staðar allt árið. ég hefði þannig séð viljað hafa annað svona stuttmyndamarathon, kannski aðeins veigameira, þar sem tölvan hefði komið með seinni daginn en samt gert það að verkum að myndirnar mundu ekki taka meira en tvo daga og hafa þannig deadline. þetta væri skemmtilegt sem þriðja mynd ársins. þessi áfangi ætti að mínu mati að vera próflaus eða amk ætti prófið að vega mjög lítið, en það eru skólayfirvöld sem ráða því skildist mér nú svo því verður seint breytt, en það væri svo flott ef að 3 til 4 stuttmyndir yfir veturinn ásamt kannski fyrirlestri/um og kannski einhverju öðru væri bara nóg. Myndirnar sem horft var á voru margar hverjar skemmtilegar og hinar voru áhugaverðar eða bara myndir sem maður á að sjá yfir ævina eins og 8 og 1/2 og er því upplagt að nota tækifærið og horfa á það hér. reyndar finnst mér að það hefðu mátt vera örlítið meira af nýlegri myndum með en það skiptir kannski ekki öllu máli.
hvað bóklega efnið varðar þá var það að mínu mati mjög vel til fundið, reyndar fannst mér það fikra sig aðeins í áttina að absúrdisma og bulli þegar farið var í handritin og þessar myndir sem þeim tengdust. það hefði þannig séð verið gaman að gera ítrekaðar tilraunir í stofunum með myndavélina til að athuga þessar kenningar sem við lærðum en það er engin sérstök þörf á því.
á heildina litið er ég alveg afskaplega ánægður með þetta og hefði ekki vilja velja neitt annað. það sem mér fannst algerlega standa uppúr voru stuttmyndirnar tvær og þá sérstaklega maraþonið. sá tími sem fór í að horfa á stuttmyndir og scetch í kennslustundum var samt sá áhugaverðasti því ég hef haft alveg virkilega litla reynslu af stuttmyndaáhorfi og þetta virkilega kveikti þann áhuga í mér og ég hef leitað uppi stuttmyndir eftir þetta. ég vona eftirkomandi árganga vegna að þetta námskeið fái að haldast áfram og þeir haldi því uppi.
takk fyrir mig

Stranger Than Fiction

Þessari stórskemmtilegu og gamansömu mynd var leikstýrt af Marc Forster en það er einkum handritið sem er svo skemmtilegt við hana en það er eftir Zach Helm. Myndin fjallar á mann (sem leikinn er af Will Farrel) sem lendir í þeirri absúrd stöðu að vera mitt á milli lífs síns og skáldsögu. hann er semsagt aðalpersóna í í nýjustu bók rithöfundar sem leikinn er af Emmu Thompson. Sagan er í þriðju persónu og þar af leiðandi er Harold Crig ( Will Ferrel) stöðugt að heyra rödd rithöfundarins að lýsa því sem hann gerir og hugsar. hann kemst svo að því einn daginn að hún er að reyna að finna leið til að drepa hann. með hjálp bókaspegúlants sem leikinn er af Dustin Hoffman leitar hann að höfundinum til að reyna að stoppa þennan atburð. leikararnir eru auðvitað allir þaulreynir og afburðar góðir í myndinni og hún hefur létt yfirbragð en samt svolitla hugsun. helsti gallinn við hana er að hún verður stundum að svolítilli rómanstískri gamanmynd sem er svolítið mikið gert úr. annars finnst mér þessa mjög skemmtileg mynd og gef henni 8/10 í einkunn fyrir það hversu vel persónurnar eru skapaðar og merkilega gott handrit. Harold Crig er skemmtilega stórfurðulegur, telur allt sem hann kemst í tæri við og er alveg óþolandi skipulagður alveg þangaðtul atburðarrás myndarinnar hefst en þá er hann sleginn svo alvarlega útaf laginu að hann breytist alveg algerlega og er orðinn glænýr maður undir lokin.

Death Note

Death Note er animesería sem ég horfði á fyrir ekki svo margtlöngu og hafði afskaplega gaman af. þessir þætti voru sérkennilega vinsælir hérna á Íslandi miðað við annað anime en þeir verðskulduðu það reyndar alveg. Þeir fjalla um dúx í skóla í Japan sem heitir Yagami Light, einstaklega klár strákur en örlítið siðblindur. hann rekst einn daginn á svarta bók sem við sjáum falla af himnum. Bókinn er mergt Death Note. í bókinni eru leiðbeiningar um hvernig hún skal notuð og ýmsar reglur sem um hana gilda. Bókin hefur þann eiginlegka að skrifi einhver nafn einhvers annars í bókina meðan hann hugsar um andlitið á honum þá deyr sá hinn samt úr hjartaáfalli. þetta býður óneitanlega uppá afskaplega mikið og það er alveg ótrúlega flottir þættirnir meðan Kira, eða það er það sem Yagami kallar sig eftir að hann ákveður að gerast hreinsari heimsins af öllu illu. hann tekur til við massívar hreinsunaraðgerðir og notar tölvu föðurs síns sem er yfirmaður í lögreglunni til að komast yfir nöfn fanga sem eru í fangelsi fyrir alvarlega glæpi og drepaur þá alveg í hrúgum. ég vil ekki spoila neinu því þetta er alveg virkilega þess virði að horfa á það. fyrri helmingur þessarar seríu e svoleiðis að það er ekki hægt að slíta sig frá sjónvarpinu en þetta tapar örlítið sjarmanum undir lokin. inní þetta fléttast svo rosalega miklar pælingar um mannlegan moral og mikil heimspeki býr í þessum þáttum. ekki líður á löngu uns kira er svo kominn með andstæðing sem kallar sig L og lætur hvergi sjá sig svo hann er í raun ónæmur fyrir Death Note þarsem hún krefst bæði vitnesku um jafn og útlit. þetta er mjög Dökkt og drungalegt anime enda fjallar það um raðmorðingja og kerfistbundar heinsunaraðgerðir hans á jörðinni með hjálp Shinigami eða Death god. Teikningarnar eru því mjög ólíkar Fullmetal alchemist sem eru mun glaðlegri. um Death Note hafa verið gefnar út tvær fínustu bíómyndir og þær báðar leiknar. þetta er með skemmtilegra anime sem ég hef séð og alveg hættulega addictive. þessi hugmynd af söguþræði er líka svo frábær og það er unnið alveg virkilega vel með hana. ég hef þessari þáttaröð 9/10 og mæli eindregið með að sem flestir kynni sér þetta.


hérna er byrjunin á fyrsta þættinum

Family Guy Presents Stewie Griffin: The Untold Story

finnst ég var búinn að skrifa um Futurama myndina og Sipsons myndina fannst mér við hæfi að skella inn einni stuttri færslu um Family Guy myndina. hún er nokkuð eldri en hinar tvær en merkilegt nokk þá gera IMDB kjósendur ekki greinarmun þessum 3 myndum og gefa þeim öllum nákvæmlega sömu einkunn, 7,8 . Það þykir mér soldið merkilegt þarsem mér finnst simspons myndin eki komast með tærnar þar sem þessi og Futurama eru með hælana. Family Guy Presents Stewie Griffin: The Untold Story fjallar um það þegar reiða barnið Stewie sér fyrir tilviljun mann sem er sérkennilega líkur honum í sjónvarpinu. hann verður skiljanlega forvitinn og dettur strax í hug að þarna sé um að ræða raunverulegan föður hans og finnst það passa miðað við hversu mikið greindari hann er en þessi viðrini sem hafa kallað sig fjölskyldu hans. Stewie fer og athugar málið ásamt hundinum Brian og kemst að því að maðurinn er ekki faðir hans heldur hann sjálfur áratugum síðar þegar fólk fer ekki lengur í frí til annarra landa heldur til annars tíma. Stewie kemst að því við það að fara með hinu sjálfi sínu fram í tímann aftur að hann er orðinn alger ræfill og eins ólíkur sjálfur sér og hugsast getur. þetta orsakast allt af atburði sem kom fyrir í bersku hans og Stewie ákveður að fara aftur í tímann og bjarga framtíð sinni frá glötun.
Þetta er virkilega skemmtilegur sögráður og nær hann seth Mcfarlane að halda Family Guy ljómanum eins og hann gerist bestur yfir myndinni svo hún er bara eins og langur og mjög skemmtilegur þáttur. þessi mnd fær 9/10 í einkunn hjá mér og titilinn tær snilld.

Futurama: Bender's Big Score

Þarna er fyrst mynd sem ég hafði beðið lengi eftir enda tölvuert meiri áhugamaður um Futurama en Simpsons. Futurama er svo tær snilld að ég gat ekki trúað því uppá framleiðendur að þeir myndu klúðra myndinni með svona ætðislega karaktera. þeir klúðruðu henni svo sannarlega ekki og út kom þessi líka æðislega mynd. það sem ég skil samt ekki er afhverju í ósköpunum ég vissi ekki af því fyrr en ég sá hana allt í einu á www.mininova.org og sagði þá samstundis vinum mínum sem vissu ekki heldur af því. þessi mynd kom svo aftanað mér.. sem er þannigséð alveg skemmtilegt, bara soldið furðulegt. höfnudur myndarinnar byrjar auðvitað á mikilli hefndarstarfsemi á kostað Fox en þeir vildu hætta að framleiða þessa þætti sem ég til algert siðbrot, þarna var á ferðinni þvílík menningargersemi að hálfa væri nóg. Söguþráður myndarinnar er soldið skemmtilegur þarsem hann inniheldur búnað sem gerir persónunum kleift að ferðast um tímann án afleiðinga sem er svo rosalega erfitt að hugsa sér að ég hætti að botna í söguþræðinum eftir ákveðinn fjölda tímaflakka og ákveðið magn drykkja. myndin endurvekur algerlega stemningu þáttanna sem mér fannst alveg æðislegt því hún gaf manni alveg nostalgíuna. Fry og auðvitað Bender verða manni ekki fyrir vonbrigðum ásamt Dr. Zoidberg og professor Farnsworth. þeir sem ekki vita af þessari snilld ættu að kíkja á hana undir eins, algert skylduáhorf fyrir teiknimyndafreak og aðra sem hafa gaman af.... eh..fyndnum hltum.... ég gef Futurama: Bender's Big Score 8/10

Leela: What's the secret of time travel doing on Fry's ass?
Fry: It was bound to be somewhere!

Trailerinn sem drullar alveg yndislega yfir Fox:

Það eru kenningar um að framleiðendur séu núna að vinna að nýrri seríu svo maður á bara að bíða og vona það besta :D

The Simpsons Movie

Fór á hana í bíó fyrir nokkrum mánuðum og sá hana svo aftur núna fyrir sturru á avi og verð að segja að hún tapaði því sem hún hafði, en ég var ekkert neitt ofurhrifinn af henni þegar ég sá hana fyrst. þetta er alveg ágætis mynd en alls ekkert eins frábær og hún ætti að vera sem fyrsta simpsons myndin. þeir biðu svo lengi með að gefa hana út að allir vou komnir með svo trylltar væntingar. reyndar er ég nú á þeirri skoðunn með þáttaraðirnar að þær séu ekkert einsfrábærar og fólk vill meina. Sambærilegir þættir, futurama, family guy og amercan dad finnst mér allir þónokkuð betri en Simpsons. en þar sem ég er mjög metnaðarfullur sjónvarpsglápari þá læt ég mig nú hafa það einu sinni í viku að horfa á simpsons þegar þeir koma út. Myndin sem ég hefði búist við að væri bara eins og langur þáttur var það ekki beint. þeir gerðu hana að svo mikilli bíómynd, hollywoodmynd meiraðsegja þar sem allt varð gott og fallegt í endann. svo í raun var myndin eins og langur barnalegur sipsonsþáttur sem var algerlega búið að skera undan. myndin má nú reyndar eiga það að hún hafði sín moment og ég gat vel hlegið oftar en einu sinni og oftar en tvisvar heppnin var með mér og ég taks á þetta youtubevideo sem tók fyndnu atriði myndarinnar saman á túmum 6 mínútum
til að summa þetta allt saman upp þá var þessi mynd hvoki góð né léleg bara svona fín. ég mundi samt persónulega nota tímann frekar í að horfa á 4 staka simpsons þætti ég hef henni 6/10

eftir að skoða mig aðeins um á netinu hef ég komsit að því að ég er greinilega ekki alveg á sama máli og aðrir með þessa mynd og hún vann apparently ógeðslega mikið af verðlaunum og er með heila 7,8 á imbd....

Waynes world

Þessi sígildi gullmoli og röð klassískra quota er ein sú allra fyndnasta mynd sem hefur litið dagsins ljós. það líður hvergi mínúta í myndinni án þess að eitthvað fyndið komi uppá og þá er það svona eiginlega alltaf mjög fyndið. Mike Myers leikur aðalpersónuna Wayne og skrifar myndina sjálfur. Hitt aðalhlutverkið, Garth Algar er leikið ad Dana Carvey og gerir hann það á merkilega skemmtilegan hátt og býr tíl alverg ógleymanlega persónu nánast án þess að segja nokkurn skapaðan hlut. Garth Algar: That is a babe. She makes me feel kinda funny, like when we used to climb the rope in gym class.
Mike gerir óspart grín að rokktímanum með því að láta aðalpersónurnar tvær sem eru algerir viðvaningar og looserar vera svona rosalega mikil hotshot á þessum tíma. Wayne búr í kjallara heima hjá mömmu sinni og pabba sem hann reyndar viðurkennir að er ekkert svakalega svalt, en þaðan sendir hann út sjólvarpsþáttinn Waynes World sem er algert hit og er alveg ótrúlega fáránlegur. þarna koma fram merkilegir frasar sem gaman að er að slá um sig með af og til. illmennin í myndin ákveða að kaupa þáttinn af þeim og breyta honum þannig að hann verður ennþá fáránlegri, þetta fallast þeir wayne og Garth á en skipta auðvitað um skoðun þegar aðalskúrkurinn reyndir að stela kærustunni hans Wayne Cassöndru af honum. myndin hefur svo 3 mismunandi enda og maður getur bara valið hvern þeirra maður vill sætta sig við. Eitt allra eftirminnilegasta atriði myndarinnar og líklega hvað frægasta er í upphafi hennar þegar þeir félagar taka lagið í gleðibílnum hans Waynes

Svona heldur svo myndin áfram alveg til enda með nánast engan downspot. ég ætla að skella inn nokkrum quotes til að minna menn örlítið á:
Tiny: Wayne. How you doin'?
Wayne Campbell: Hey, Tiny, who's playing today?
Tiny: Jolly Green Giants and the Shitty Beetles.
Wayne Campbell: Shitty Beetles? Are they any good?
Tiny: They suck.
Wayne Campbell: Then it's not just a clever name.

hérna koma svo lokaorð myndarinnar ( eða eins endisins)
[last lines]
Cassandra: I love you, Wayne.
Wayne Campbell: I love you, Cassandra.
Dreamwoman: I love you, Garth.
Garth Algar: I love you, dreamwoman.
Noah Vanderhoff: You know, ever since I did your show, kids are looking at me in a whole new way.
Terry: I love you, man.
Russel: And I love you. Because I've learned that Platonic love *can* exist between two grown men.
Benjamin: And I've learned something, too. I've learned that a flawless profile, a perfect body, the right clothes, and a great car can get you far in America - almost to the top - but it can't get you everything.
Wayne Campbell: Isn't it great that we're all better people?
[beat]
Wayne Campbell, Garth Algar: FISHED IN!

ég held að ég skelli 10/10 á þessa æðislegu mynd því hún gæti ekki verið betri til síns brúks.

Catch Me if You Can

þessi mynd er ein af mínum uppáhaldsmyndum og skartar leikurunum Tom Hanks og Leonardo Dicaprio í aðalhlutverkum ásamt Christofer Walken. leikstjórinn er enginn annar en Steven Spilberg. mydnin fjallar um einn frægasta falsara sögunnar og er byggð á sannsögulegum atburðum. DiCaprio leikur falsarann Frank William Abignale Jr. og Walken leikur föður hans. Tom Hanks er þarna í hlutverki óvinsællar og geðstirðrar lögreglu sem sérhæfir sig í fölsunum. Frank er undarlega slunginn fyrir ungan aldur sinn og falsar sér leið í margar af virtustu stöðum þessa tíma og gerist flugmaður hjá PanAm þarsem hann fær að fljúga frítt, lögmaður og læknir, auk þess sem hann falsar tékka fyrir milljónir dollara.

Frank Abagnale Sr.: Two little mice fell in a bucket of cream. The first mouse quickly gave up and drowned. The second mouse, wouldn't quit. He struggled so hard that eventually he churned that cream into butter and crawled out. Gentlemen, as of this moment, I am that second mouse.

Myndin er æsispennandi og einkum vel leikin. ég tók sérstaklega eftir flottri tónlust í myndinni. Catch me if you Can nær að fanga tíðarandann nokkuð vel finnst mér og það kemur allt rosalega flott heim og saman. æðisleg mynd sem ég gef 8/10

Fullmetal Alchemist ( Hagane no renkinjutsushi )

Fullmetal Alchemist eða FMA er að mínu mati skemmtilegasta teiknaða sjónvarpsefni fyrri tíma og verður seint toppað. Fyrir þá sem hafa einhvern áhuga að líta aðeins inní veröld Anime teiknimynda ættu að byrja á að horfa á þessa þáttaröð en hún samanstendur af 51 þætti sem eru 24 mínútur hver en það þykir alls ekki langt miðað við aðrar animeseríur. myndirnar eru mjög ljósar og litríkar. Ég er ekki það fróður um anime til að geta nefnt þann stíl hver sem er getur séð að í samanburði við til dæmis Death Note eða Calaymore eða samurai shamploo sem eru allt mjög dökkar og myrkar teikningar þá er virkilega upplífgandi að horfa á litríka heim FMA. Sögurþráðurinn hefur alltaf verið sterkasta hlið japanskra teiknimynda og eru ekki til flottari flækjur neins staðar að mínu mati en í þessum fáu anime seríum sem ég hef séð. ég vil nú tala sem allra minnst um söguna í FMA ef ské kynni að einhver ykkar muni líta á þetta en það er mjög auðvelt að spoila þarsem það gerist nánast í hverjum einasta þætti að eitthvað nýtt og spennandi komi í ljós. Það reyndar veldur helsta gallanum við þessa seríu og raunar flest það anime sem ég hef séð en það er hversu slungnir höfundar eru að valda "fíkn" í þættina. En það er svo óendanlega auðvelt að festast yfir þeim að áður en maður veit af er allur dagurinn búinn og 25-30 þættir liðnir. Sagann í FMA er mjög heilsteipt og fer bara útfyrir efnið einn þátt af þessum 51 en það er svokallaður filler. Þættirnir hafa verið dubbaðir á Ensku en ég mæli engan vegin með að horfa á þá þannig og ég held að það séu allir animeáhugamenn sammála um.
Fullmetal Alchemist segir frá bræðrunum Alponse og Edward sem eru ekki nema svona 9 ára þegar þeir ákveða að læra hina fornu list alchemy sem er fyrir okkur einskonar galdur en er í raun vísindi og byggir á lögmálinu um jafnvægi, að ef þú gefur ekkert þá færðu ekkert. þættirnir byrja semsé á því að bærðurnir taka þá ákvörðun að beyta hinni forboðnu hlið alchemy og reyna að endurlífga móður sína. fyrir þetta gjalda þeir með líkömum sínum og fjallar serían um leit þeirra að the philosofer stone sem hefur þann mátt að rúfa þetta lögmál um jafnvægið og geti þannig gert þeim kleift að endurheimta líkamsparta sína. "The Philosophers' Stone: those who possess it, no longer bound by the laws of Equivalent Exchange in Alchemy, may gain without sacrifice, create without equal exchange. We searched for it, and we found it." Heimurinn sem sagan gerist í er alveg magnað sköpunarverk og varla er hægt að lýsa spennunni sem býr í þessum þáttum persónurnar eru virkilega flottar og miklar tilfinningar koma fram hjá þeim svo áhorfandinn kynnist þeim mjög vel. þetta gerir það líka að verkum að spennan magnast þegar manni finnst svo mikið í húfi að persónum takist ætlunarverk sitt. Ég verð að mæla með því að sem flestir finni sinn innri nörd og horfi á að minnsta kosti 10-15 þætti af þessu og sjá hvort þeir geta hætt án þess að klára seríuna eftir það. Framleiðendur þáttanna eru Square en þeir eru þekktir tölvuleikjaframleiðendur í Japan og komu einnig að gerð myndarinnar Final Fantasy VII: Advent Children sem ég hef bloggað um nú þegar. ég ætla að gefa Fullmetal Alchemist seríunum 10/10 mögulegum í einkunn og mæli eindregið með að þi skellið ykkur á einhverja af torrentsíðunum og sækið ykkur nokkra þætti. Fma er líklega þekktasta animeserían um þessar mundir og er valin sú bestaá fleiri en einum og fleiri en tveimur áhugasíðum um anime.


Eftir að hafa horft á fjöldann allan af youtube videoum í leit að einhverju sem gat sýnt eitthvað af þessu án þess að spoila komst ég að því að það er varla til staðar nema í svona fáránlegum klippum með einhverju steiktu lagi yfir.... en allavega það er skárra en ekkert þetta allavega sýnir smá þó þetta byggi á glensinu í þáttunum frekar en því sem maður hefur aðallega gaman af. alveg skemmtilegt video samt....verst samt með the Hamster Dance svo ef þið setjið á mute þá er það miklu eðlilegra :P

Talladega Knights: The Ballad of Ricky Bobby

Þarna er önnur æðisleg gamanmynd með Will Farrel í aðalhlutverki en hann fór aíðast allsvakalega á kostum í Blades of Glory einstaklega steiktri listdansskautamynd ásamt Napoleon Dynamite gaurnum. Talladega Knights fellur inn í eins konar seríu af myndum finnst mér sem hófst á Anchorman: The Legend of Ron Burgundy, svo kom Talladega Knights: The Ballad of Ricky Bobby og nýjasta myndin Walk Hard: The Dewey Cox Story, þessar myndir hafa bara svo líka titla og svipað crew ásamt því hversu rosalega áþekkar þær eru þar sem þær byggja allar á rosalegri dýrkun á ákveðinni sjúklega ýktri steríótýpu sem gerir í raun ekkert til að breyta útaf því sem ætlast er til af henni. Það er lítið hægt að setja út á Talladega Knights en þó finnst mér hún langsíst þessarra mynda sem ég nefndi hér að ofan. Myndin fjallar um svona hálfgerðan looser sem tekst auðvita að vinna sig upp í að verða alger kappaksturshetja. Þetta er mjög gamansöm mynd og Will Ferrel fer auðvelt með að láta fólk hlæja af klunnaleik sínum en hann er einnig handritshöfundur ásamt Adam McKay sem hefur komið að nokkrum meistaraverkum gegnum árin, meðal annars myndunum um Ron Burgundy.Með aðalhlutverk myndarinnar fara;Will Farrel, Gary Cole, John C. Reilly og Adam McKay.


[first lines]
Reese Bobby: [Reese is speeding] Guess how fast were going now.
Lucy Bobby: [screams] I don't care, I'm having a baby!
Reese Bobby: Hundred and five miles an hour, you believe that?

þessi mynd er æðisleg snilld og hana ættu allir sem höfðu gaman af Anchorman að sjá. ég gef henni 8/10



hérna er einstaklega skemmtilegt atriði þegareinkennandi fyrir húmor myndarinnar kemur fyrir.

Scrubs

Það ættu flestir að þekkja þessa sit-/drama-com þætti sem hafa held ég verið sýnir á einhverri stöð hérna á klakanum í soldinn tíma. þeir fjalla um læknanema og seinna lækna sem takast á við dagleg störf á skemmtilega gamansaman hátt. þessir þættir hafa verið í miklu uppáhaldi hjá mér í langan tíma núna og það hryggir mig því að það styttist í endalokin þar sem sjöunda og síðasta serían er enn á enda. Scrubs byggist upp á skemmtilegan háttt þar sem margar sögur tvinnast saman í hverjm þætti og allt er svo útskýrt af sögumanninum og aðalpersónunni JD sem er leikinn af meistara Zack Braff en persóna hans á að vera líklega einn sá meinlausasti maður í heimi og einstaklega svona needy en samt sem áður virkilega hress og fyndin...Vegna þess hvað uppbygging þáttanna er undarleg að því leyti að þeir sýna í raun bara það sem JD sér þá er mjög mikið notast við svona single-camera setup í stað multiple-camera setup sem gengur og gerist í þáttum sem þessum. Scrubs þættirnir eru ekki eilíft glens og er yfirleitt svona moral í hverjum þætti sem JD svo rekur í enda hvers og eins þáttar svo okkur líður öllum eins og við höfum lært eitthvað og getum því orðið betri læknar í raunveruleikanum. :D
Persónur Scrubs eru einstaklega skemmtilegar og mjög fjölbreyttar en helstu persónurnar eru auðvitað JD og svo besti vinur hans, skurðlæknirinn Cris Turk sem er í raun alger andstæða við JD þrátt fyrir hversu líkir þeir eru á yfirborðinu.
Turk: It sounds like you're asking me out on a man date.
J.D.: Turk, why are you so afraid of loving me?
Turk er svo kvæntur hjúkkunni Carla sem er með áráttu fyrir að hugsa fyrir öllu. Elliot Reid er ljóskan sem þarf að vera í öllum svona þáttum og hún er svolítið skemmtilegur caracter þarsem hún er svo rosalega óörugg og stressuð en þroskast rosalega mikið gegnum þættina og breytist mikið.





Loks er hinn alvitri Dr. Cox sem á að vera þónokkuð eldri en hinar persónurnar og alveg hinn fullkomni læknir fyrir utan sinn ólýsanlega hroka og mikilmennskubrjálæði, hann er í raun bara eins og venjuleg manneskja á PCP með alveg rosalega ýkt egó. ekki má gleima húsverðinum sem kemur aldrei fram hvað heitir en hann er merkilega skemmtilegur caracter og er samt svo fáránlega leiðinlegur og gerir allt sem í hans valdi stendur til að rústa ferli og lífi JD.

Janitor: [J.D. and Turk have been stealing hospital supplies] Hey, have you been stealing pudding cups and toilet paper around here?
J.D.: [stammers] No! I hate pudding and I don't use... toilet paper.
Janitor: [Janitor stares]
J.D.: I have one of those French things that shoots water up your butt.
Janitor: Bidet?
J.D.: BIDET to you sir.



Þess má til gamans geta að leikarinn sem fer með hlutverk húsvarðarins sótti fyrst um sem JD en fékk augljóslega ekki stöðuna. Framleiðendum leist samt svo vel á hann að þeir bættu inn hlutverki fyrir hann í fyrstu tveimur þáttunum þarsem hann fór með lítið hlutverk sem húsvörðurinn, þetta kom hins vegar svo vel út að hann hefur verið með hlutverk í öllum Scrubsþáttunum nema einum sem ber heitið My Lucky Day.
Scrubs eru einstaklega afslappaðir og þægilegir þættir og eins og kannski einkennir þessa tegund sjónvarpsefnis þá eru þeir alveg geðveikt mindless svo þeir eru vel til þess fallnir að taka hugann af próflestri og slappa aðeins af og koma sér í gott skap. linkuráimdbfyrirscrubsþættina

Walk Hard, The Dewey Cox Story

Handritshöfundar Walk Hard: The Dewey Cox Story eru so miklir andskotans snillingar að það hálfa væri helmingi meira en allt of mikið. þeir Judd Apatow og Jake Kasdan hafa átt magnaða röð af æðislegum myndum en Jake Kasdan er einnig leikstjóri þessa meistaraverks. Judd Apatow kemur að Superbad (sem trónir ásamt þessari mynd á topplistanum mínum) og á því sama ári Knocked up, sem er reyndar ekki alveg janffrábær en samt að mínu matir ein af bestu myndum ársins 2007 þrátt fyrir alveg fáránlegan endi. Apatow kom einnig að Talladega Knights: the Ballad of Ricky Bobby sem er tær snilld þar á undan The 40 year old Virgin þar á undan Anchorman The Legend of Ron Burgundy sem er mín uppáhaldsmynd. Walk Hard: The Dewey Cox Story fjallar um alla ævi Dewey Cox sem er líklega ein sú allra skrautlegasta sem sögur hefðu farið af ef hann hefði verið til en eins og sagt er svo skemmtilega frá í myndinni: "Cox sleeps with 411 women, marries three times, has 22 kids and 14 step-kids and gets addicted to - and then kicks - every drug known to man."Myndin gerir grín að helstu tónlistarsögutímabilunum og þekktustu artistum hvers tíma og verður Dewey alltaf eins mikil steríótýpa og hægt er að vera fyrir hvern og einn tíma og er alltaf á kafi í týskudrugginu.
[from trailer]






Sam: [after Dewey accidentally barges in a room filled with smoke and groupies]
[coughs]
Sam: Get outta here, Dewey!
Dewey Cox: What are y'all doin' in here?
Sam: We're smoking reefer and you don't want no part of this shit.
Dewey Cox: You're smoking *reefers*?
Sam: Yeah, 'course we are; can't you smell it?
Dewey Cox: No, Sam. I can't.
Girl Groupie: Come on, Dewey! Join the party!
[takes a hit off a joint]
Sam: No, Dewey, you don't want this. Get outta here!
Dewey Cox: You know what, I don't want no hangover. I can't get no hangover.
Sam: It doesn't give you a hangover!
Dewey Cox: Wha-I get addicted to it or something?
Sam: It's not habit-forming!
Dewey Cox: Oh, okay... well, I don't know... I don't want to overdose on it.
Sam: You can't OD on it!
Dewey Cox: It's not gonna make me wanna have sex, is it?
Sam: It makes sex even better!
Dewey Cox: Sounds kind of expensive.
Sam: It's the cheapest drug there is.
Dewey Cox: [at a loss and out of excuses] Hmm.
Sam: You don't want it!
Dewey Cox: I think I kinda want it.
Sam: Okay, but just this once. Come on in.

með þessum orðum byrjar eiturlyfjaferill Deweys.
Með Aðalhlutverk myndarinnar fer John C. Reilly og gerir það með miklum glæsibrag alveg frá því persóna hans á að vera 14 ára en þessi karlalegi leikari þarf á yngstu árunum alltaf að taka það fram hversu gamall hann er til að fólk viti það og er það einstaklega fyndið þar sem hann er 42 ára að leika 15 ára þriggja barna föður með 13 ára konu sinni. þessi mynd fær 9,5/10 og er að mínu mati ein allta fyndnasta mynd sem til er ásamt þessum stórkostlega söguþræði og magnaða handriti því díalogurinn er alger snilld og samtölin eru öll byggð upp svipuð þeim í Anchorman og Talladega Knights þar sem fáránlegum og algerlega tilgangslausum commentum er skotið inn og allt er alveg rosalega íkt. það er gaman að sjá mynd gera svona grín af Bítlunum sem að hafa verið uppi á svo miklm stalli alltaf að það er meiraðsegja bannað að remixa lögin þeirra, en ég ætla ekki að fara útí það ennþá, en það er allavega löngu kominn tími á það að draga þetta fráránlega goðsagnakennda og ofmetna band örlítið niður. myndin skartar alveg ofboðslega mikið af leikurum sem maður þekkir í litlum hlutverkum, en þarna kemur fram t.d Jack Black í hlutverki Paul's Mcartney, Paul Rudd sem John Lennon og Jane Lynch sem sjónvarpsmaður. Tónlistin sem samin er fyrir myndina er alveg stórfengleg og lögin eru alveg ofboðslega klassísk fyrir þann tíma sem þau eiga að gerast á en eru mjög skemmtileg og engu síðri en hver önnur lög frá þessum tímum og virkilega vel samin og útsett. það hefur greinilega verið haft mikið fyrir þessari stórskemmtilegu mynd og ég mæli eindregið með því að hver einasti sjái hana. ég mæli með að fara á hana í bíó bara ef hún er ennþá sýnd þ.e.a.s eða bara punga út fyrir henni.

Hérna er atriðið með Bítlunum að taka LSD :


hérna er Jack White í hlutverki Elvis Prestley:

The Devils Backbone

Eftir að hafa verið í Spænsku í 3 ár og horft þar á fjöldann allan af leiðinlegum myndum verð ég að viðurkenna að þessi mynd varð til þess að áhugi mynn á Spænskri kvikmyndalist endurlífgaðist og bjargaði mér jafnvel frá fáránlegum fordómum sem hefpi ekki verið gaman. Ég hafði mjög gaman af henni og er alveg örugglega ekki sá eini því myndin fær 7,6 á imdb.
Myndin gerist á Spáni árið 1939 og fjallar um 10 ára dreng sem er settur á munaðarleysingjahæli þar sem ekki er allt með felldu en þar er auðvitað reymt ásamt því að einn stjórnandinn er alveg snargeðveikur maður sem hefur þegar myrt einn og er við það að myrða annan dreng á þessu heimili. Myndin er þónokkuð drungaleg og rýkir soldið mikill óhugnaður yfir henni en þó aldrei neinn viðbjóður sem er alveg ágætis tilbreyting. þessari mynd gef ég 7/10 og er mjög sáttur með að hafa séð hana og mæli með henni. mynd þessi vann alveg þónokkur verðlaun og má þar nefna ALMA, Saturn og MTV movie awards.

Smack My Bitch Up

ég ætla að gerast svo djarfur að breyta útaf þessari kvikmyndaumfjöllun sem ég hef verið með undanfarið og tala um eitt umdeildasta tónlistarmyndband sögunnar. Veit ekki afhverju en lagið bara poppaði uppí hugann. það er alveg bókað mál að allir sem lesa þessa færslu þekkja lagið en það er eins og mig minni að videoið hafi verið bannað á fles töllum tónlistarmyndbandastöðvum hér á íslandi nema á svona "sérstökum" tíma sem var alltaf klukkan svona 3 á nóttunni. reyndar hefur þetta nú eflaust mildast en ég hef ekki horft á tónlistarmyndbönd frá því að þetta var svona akkúrat mainstream svo ég veit ekki... allavega þá grípur þetta frumlega og stórkostlega myndband athygli manns um leið þegar það byrjar á fyrstupersónu sjónarhorni af manni að raka sig, skella sér á dolluna og loks klæða sig. því næst sturta í sig áfengi og fylla nasirnar af kókaíni. því næst er förinni heitið akandi niðrí bæ. þetta er ekki eitthvað sem maður sér of oft í tónlistarmyndböndum og eru hljómsveitin leikstjóri myndbandsins Jonas Akerlund miklir frumkvöðlar þegar kemur að þessum bissniss... ekki það að ég tali af no kkurri vitneskju um tónlistarmyndbandabransann en þetta er samt rosalega ólíkt öllu öðru sem maður hefur séð og þetta stendur á wikipedia svo það getur ekki verið annað en satt :$ .
Ferð dópaða og drukkna mannsins heldur áfram á skemmtistað þar sem allr er orðið ansi svona fuzzy og myndavélin tekin að vagga svolítið og henni er beitt á alveg einstaklega sannfærandi vegu og þetta er greinilega soldið mikið pælt. kvöldinu er svo fylgt eftir í blackoutscetchum persónunnar og það er rosalega flott hvernig effectarnir lýsa blackoutunum. sögu"hetjan" fer um staðinn og brýtur og bramlar og áreytir og lemur og ælir og er bara með allan þann mesta ólifnað sem maður verður var við... þetta olli miklum deilum í samfélaginu og meðal annars urðu feministar alveg brjálaðir. eins og svo margt sem er svona umdeilt varð þetta gríðarlega vinsælt og man maður ekki síður eftir myndbandinu en laginu sjálfu sem þó er einn af þeim titlum sem heldur nafni hljómsveitarinnar Prodigy á lofti. Videoið vann til marga verðlauna og fékk einnig heiðurstitilinn Most Controversial Video in MTV's history. hvort sem maður hefur áhuga á tónlistinni eða ekki þá held ég að þetta video kveiki áhuga og svolitlar pælingar því það er alveg virkilega flott og endar líka á það furðulegan hátt ( þ.e.a.s sú útgáfa myndbandsins sem var bönnuð hvað lengst) að maður verður soldið ruglaður.

Þetta myndband er, þrátt fyrir að standa óneitanlega uppúr, ekki eina prodigy myndbandið sem hefur vakið svoltila umfjöllun og eru þeir þekktir fyrir einstaklega frumlegar hugmyndir og skemmtilega útúrsýrðar pælingar í videounum sínum enda eru þeir einstaklega útúrsýrðir gaurar. þarna má nefna myndbandið við lagið One Love sem er tölvugert og mjög svo furðulegt.

Juno

Þessi mynd fannst mér svolítið skemmtileg en ég hef heyrt mjög mismunandi skoðanir um hana. mér fannst hún bara svo þægileg að horfa á sæmilega fyndin og fjallar um það hvernig Juno tekur þessu mikla veseni með mikilli yfirvegun og rólegheitum. ég hef reyndar svolítið mikið gaman af honum Michael Cera en hann leikur í þessari mynd næstum alveg eins persónu og hann leikur í Superbad og ég er bara sáttur með það.. ég hef reyndar hvergi séð hann annarstaðar en í þessum 2 myndum svo ég veit ekkert hvort hann er bara alltaf svona persóna, hann allavega gerir það mjög skemmtilega að mínu mati. ég horfði á þessa mynd fysrt með rosalega miklar væntingar því þá hafði ég ekki heyrt neitt annað en góða hluti um hana og ég varð ekki fyrir vinbrigðum. mér fannst litirnir í myndinni mjög skemmtilegir og leikararnir voru ofboðslega flottir þrátt fyrir það að persóna t.d Juno hafi verið soldið ósamkvæm sjálfri sér á köflum og ekki hafi allt summast upp eins og það átti kannski að gera. fyrir þá sem hafa ekki séð myndina mæli ég allavega einstaklega með henni en sé ekki sérstaka ástæðu til að horfa á hana í bíó heldur væri bara skemmtilegra að bara downloada henni eða kaupa hana þegar henni þóknast loksins að koma út fyrir löghlíðna fólkið. Hérna er linkur á hana á TVB fyrir þá sem ekki eiga en vilja eiga.
Juno fær alveg afburðargóða dóma og má nefna 8,2 á imdb auk hrúgunnar af verðlaunum sem hún vann en þau eru 39 að tölu sem er alveg rosalegt. sjálfur ætla ég að gefa myndinni 8/10
merkilegt nokk er Juno samt þriðja myndin núna á mjög stuttum tíma sem fjallar um óléttu án vilja og eru samsæriskenningar um að hún tilheyri einhverri andfóstureyðingarbaráttu í Hollywood sem er alveg ábyggilega alveg rosalegt bull en hinar myndirnar eru Knocked Up og Waitress sem báðar komu út árið 2007.

fyrir þá sem vilja fræðast frekar um hana eru hér linkar á imdb og wikipedia.


Hérna getið þið séð trailerinn af myndinni:


og hér er loks lokaatriði myndarinnar sem sumum finnst afskaplega flott en það er pínu í taugarnar á mér því það er svo óþarflega mikið happy ending atriði og eins og Siggi sagði svolítið andstætt persónu Juno að láta sér detta í hug að gera eitthvað þessu líkt. annars finnst mér sviðsmyndin og uppstillingin í þessu atriði frekar flott og litirnir mjög sérstakirog eins og þetta lag sem einkennir alla myndina ásamt öðrum svona skrýtnum muldurlögum sem passa flott inní hana.

Stóra Planið

Ég fór á þessa mynd í bíó eins og við gerðum reyndar flestir og ég varð fyrir vonbrigðum. hún var bara ekkert góð. ég fór reyndar ekki á hana reiknandi með því að vera að fara að sjá eitthvað meistaraverk en hún kom mér á óvart hversu lítið var í hana spunnið. Pétur sem lék aðalhlutverkið er að vísu skemmtilkegur og hann er einn af þessum sem ná því að fá fólk til að brosa við það eitt að birtast á skjánum því hann er svo vandræðalegur og andleikaralegur í útliti. handrit myndarinnar var einkennilegt og alls ekki nógu gott, þarna voru fullorðnir menn í bófaleik sem var soldið fyndið en mér fannst einhvernvegin ekki koma nógu skýrt fram í myndinni að þetta ÆTTI að vera grín, reyndar er hún mergt sem grínmynd sem ætti að gefa manni einhverja vísbendingu en það gengur ekki að það þurfi að taka það fram að hún sé það. mér fannst reyndar gerast soldið mikið í henni miðað við hvað hún var stutt en margt af þessu voru hlutir sem allt eins mætti sleppa. myndin skartaði okkar einstaklega típíska leikaraliði fyrir utan hann Pétur Jóhann og auðvitað Sopranosgæjann Michael Imperioli sem kom fram sem einhver rosalegur mafíuforingi sem stjórnaði þessu gengi sem Pétur laug sig inní. Ingvar Eggert Sigurðsson lék Magnús Magnússon sem mér fannst annar svolítill galli við myndina en hann var þarna hraðljúgandi að caracterinum hans Péturs af öllum lífs og sálar kröftum en algerlega án þess að ég fengi botn í afhverju... Davíð vissi alveg að Magnús var bara að bulla en samt leifði hann honum að halda áfram að hegða sér eins og fífl. endirinn á myndinni þegar Davíð er eitthvað hlaupandi útí buskann og er allt í einu sloppinn frá þessu handrukkaragengi bara með því að hlaupa aðeins frá þeim fannst mér snubbóttur og það einkennir kannski bara myndina í heild. Ég hef sjaldnast gaman af íslenskum myndum og í samanburði við margar þeirra var þessi ekkert alslæm en ég hefði frekar bara vila downloada þessari mynd en að eyða þessum risastóra prósentuhluta fjármuna minna í að fara á hana í bíó sem btw er orðið allt of dýrt núna!

ég gef stóra planinu heila 5/10 en það er bara afþví hún er íslensk og fékk mig til að skella uppúr einu sinni eða tvisvar.


þetta atriði er skemmtilegt og fékk mig alveg til að hlæja.